Het woord komt in de betekenis van lenen voor in het oud Nederlands. Het betekent dan niet alleen geld lenen, maar ook aandacht schenken.
Zo iemand quartynen en folianten gewoon op te stellen, dit myn gevoelen wraak, en zyn glory vreest te bezoetelen, door handgemeen te worden, met een dwerg-schryvertie. Hy leene zyne redenen aan een ander, die in zo een gevegt minder te verliezen heeft. (De Hollandse Spectator, Justus van Effen, 1731).
En zo is in Herkules in Trachin van Vondel (1668) te lezen (link):
Dei. Niet ik maer gy valt dwers. Lich. mevrou, ik ga dan heene, En ben te dwaes, zoo ’k u mijne ooren langer leene.En het heeft natuurlijk de betekenis lenen:
en Vrint, leene mi drie broet, want een mijn vrint es comen ouer mi, ende ine hebbe nit dat ic hem moghe vore leggen. (link)