Tenslotte heeft MyHeritage 4428 verre familieleden gevonden. Hoeveel van deze familieleden zijn echte familieleden, of zijn detectiefouten.
De eerste aanpak was het vinden van clusters op basis van de personen die ik al als verre familie gevonden had. Dit leverde nog een tiental personen op, die ik al in de eerste post had gezet. Deze personen kon ik ook in de DNA-stamboom zetten. Dit is een pragmatische aanpak en niet erg systematisch. Ik bekijk de eerste honderd personen die de meeste DNA-overeenkomst vertonen en zoek naar getrianguleeerde DNA, groepeer deze personen volgens de DNA en kijk of ik een persoon in de groep in de stamboom kan koppelen.
Als de getrianguleerde personen ook een stamboom hebben dan wordt het koppelen aan mijn stamboom een stuk eenvoudiger. Sommige personen publiceren geen stamboom (of maken de stamboom vertrouwelijk) en dan is het koppelen onmogelijk. Door de clustering weet ik wel in welke hoek de verbinding ligt maar niet precies.
Een andere aanpak is het zoeken op achternamen in mijn kwartierstaat. Dit heeft een drietal personen opgeleverd die ik kan koppelen aan mijn kwartierstaat dankzij de door hun gepubliceerde stambomen. Deze personen hebben ook een DNA-over-enkomst, maar die kan ik niet trianguleren. Het betreft 5e graads neven en nichten, die met mij via de oud-grootouders verbonden zijn. Er zitten dus 7 generaties tussen ons, maar de DNA-verbinding is nog (net) aanwezig). Ik vraag me af of het wel mogelijk is om verbindingen die nog ouder zijn, wel te vinden zijn.
Tenslotte kan MyHeritage me helpen de stamboom verder uit te bouwen, door ook de nazaten van al mijn voorouders in kaart te brengen. En dit alleen om de kans van nog een DNA-verbinding te vinden. Veel werk en onduidelijk of het wel werkt.